Na skutek wejścia w życie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń, przyjmowania i wykonywania dokumentów urzędowych dotyczących dziedziczenia oraz w sprawie ustanowienia europejskiego poświadczenia spadkowego, od 17 sierpnia 2015 roku nastąpiła zaczęła obowiązywać nowa zasada regulująca spadek zagraniczny, mówiąca że prawem właściwym dla ogółu spraw dotyczących spadku po zmarłym jest prawo państwa, w którym zmarły miał miejsce zwykłego pobytu w chwili śmierci.
W świetle tych przepisów, jeśli obywatel Polski zmarł np. we Francji i przed śmiercią w tym kraju przebywał – o sprawach spadkowych zdecyduje prawo francuskie, a nie jak było do tej pory – prawo polskie. To prawo francuskie w tej sytuacji stanowić będzie podstawę ustalenia kręgu spadkobierców, kolejności dziedziczenia, wysokości zachowku i wszystkich innych spraw związanych z dziedziczeniem.
Aby ustalić miejsce zwykłego pobytu, sąd zajmujący się sprawą spadkową dokona ogólnej oceny okoliczności życia zmarłego w okresie poprzedzającym jego śmierć i w chwili jego śmierci, uwzględniając wszystkie istotne elementy faktyczne, w szczególności czas trwania i regularność obecności zmarłego w danym państwie oraz warunki i powody tej obecności. Tak ustalone miejsce zwykłego pobytu powinno wykazywać ścisły i stabilny związek z danym państwem.
W związku z wprowadzeniem tych przepisów prawnych, następuje rewolucyjna zmiana polegająca na rezygnacji z tzw. łącznika obywatelstwa, który automatycznie na wypadek śmierci za granicą przewidywał zastosowanie prawa polskiego i zastąpienie go kryterium miejsca zwykłego pobytu w chwili śmierci. Nowe przepisy objęły wszystkie Państwa Unii Europejskiej z wyjątkiem Wielkiej Brytanii, Irlandii i Danii.
Nowe prawo przewiduje pewne wyjątki. Jeśli z okoliczności jasno wynika, że w chwili śmierci zmarły był w sposób oczywisty bliżej związany z państwem innym niż państwo pobytu z chwili śmierci – prawem właściwym dla dziedziczenia będzie prawo tego innego państwa. Spadkobiercy mogą więc powoływać się na powyższy przepis.
Osoby, które chcą zagwarantować dziedziczenie po nich na zasadach prawa polskiego, mogą zastrzec taką decyzję w testamencie. Dzięki takiemu rozwiązaniu każdy może dokonać wyboru prawa kraju, wg którego mają dziedziczyć jego bliscy. Czy to będzie prawo kraju pobytu, czy prawo polskie. Wystarczy wskazać w testamencie, że żądamy, aby to właśnie prawo polskie zastosowano po naszej śmierci, niezależnie od miejsca, w którym zakończymy życie. Taki zapis gwarantuje zastosowanie polskich reguł prawa spadkowego.