Co to jest wydziedziczenie?

 

Wydziedziczenie to kwestia, która budzi duże emocje i istnieje na ten temat wiele nieprawidłowych opinii.

Oznacza to, że spadkodawca nie tylko pomija taką osobę w testamencie, ale również pozbawia ją prawa do zachowku. Takiej osobie nic nie będzie się należało i nic nie dostanie po zmarłej osobie. Jednak wydziedziczyć można kogoś tylko w określonych sytuacjach i z ważnych powodów. Nie może to być chwilowe „widzimisie” spadkodawcy spowodowane emocjami. Aby kogoś wydziedziczyć trzeba mieć ku temu poważne powody i należy to zrobić w testamencie. Można to zrobić jedynie wówczas, gdy osoba, która ma być wydziedziczona:

• wbrew woli spadkodawcy postępuje uporczywie w sposób sprzeczny z zasadami współżycia społecznego (np. żyje z działalności przestępczej, jest alkoholikiem, narkomanem albo prostytuuje się)
• dopuściła się względem spadkodawcy albo jednej z najbliższych mu osób umyślnego przestępstwa przeciwko życiu, zdrowiu lub wolności albo rażącej obrazy czci (np. pobiła go, groziła mu lub publicznie ubliżała)
• uporczywie nie dopełnia względem spadkodawcy obowiązków rodzinnych (np. nie pomaga mu w czasie jego choroby albo przez długie lata w ogóle nie utrzymuje kontaktów z rodziną, nie odbiera telefonów, na ulicy udaje, że nie poznaje spadkodawcy).

 

Przyczyny wydziedziczenia

 

Przyczyna wydziedziczenia członka najbliższej rodziny musi być jednoznaczna i wskazana w treści testamentu. Jak już wcześniej wspomniano, do wydziedziczenia konieczne są poważne powody. Nie może być tak, że spadkodawca pod wpływem wzburzenia wydziedzicza np. syna po jednorazowej awanturze domowej. Przyczyny wydziedziczenia muszą mieć uporczywy charakter. Podobnie nie można uzależniać wydziedziczenia np. od postawy dziecka. Przykładowo nie można w testamencie zapisać, że dziecko będzie wydziedziczone, jeśli np. nie wprowadzi się z powrotem do domu, nie podda się leczeniu z alkoholizmu bądź narkomanii.Takie postępowanie jest niedopuszczalne. I jeszcze jedno: spadkodawca nie może wydziedziczyć uprawnionego do zachowku, jeśli mu wcześniej przebaczył. Jeśli przebaczenie nastąpiło i da się je wykazać, wydziedziczony odzyska prawo do zachowku.
Może się zdarzyć, że wydziedziczony nie będzie się zgadzał z pozbawieniem go prawa do zachowku i będzie dowodził, iż spadkodawca nie miał powodów do odebrania mu tego prawa. W atkiej sytuacji wydziedziczony powinien złożyć wniosek w tej sprawie do sądu, który zdecyduje czy należy mu zachowek wypłacić, czy wydziedziczenie jest uzasadnione.

Osobę, która została skutecznie wydziedziczona, traktuje się tak, jakby nie dożyła otwarcia spadku. Nie uczestniczy ona w podziale majątku.

Jak widać nie jest tak łatwo kogoś wydziedziczyć. Muszą istnieć ważne ku temu powody.